Projekt Piotra Skiby to miedziana forma oparta na kształcie nawiązującym do funkcjonalnego obiektu z historycznych terenów Mezopotamii, robiąca jednak w przestrzeni Lublina wrażenie całkowicie abstrakcyjnej, współczesnej rzeźby.
Nie będziemy w stanie zidentyfikować jej innego niż artystyczne przeznaczenia. Jednak forma uwodzi swoją linią i precyzją wykonania. Praca zbudowana z giętej, polerowanej blachy miedzianej z wyciętym fabrycznie otworem, zaburza relacje między funkcją-przeznaczeniem a formą, a więc także intencją i wykonaniem.
Oryginalnie powstała w określonym celu i kontekście – jest teraz całkowicie wyabstrahowana i w swoim wyrazie minimalistyczna, ale też wywołuje rodzaj poznawczego zamieszania i niepewności co do tego, z jakich powodów obiekt ten znajduje się w przestrzeni miasta.